Matura: CKE Arkusz maturalny: polski rozszerzony Rok: 2018. Arkusz PDF i odpowiedzi: Matura język polski – maj 2018 – poziom rozszerzony. Matura: CKE Arkusz maturalny: polski rozszerzony Rok: 2017. Arkusz PDF i odpowiedzi: Matura język polski – maj 2017 – poziom rozszerzony. Zmiany na maturze z języka polskiego, matematyki i języka angielskiego w 2023 roku zostały ogłoszone przez CKE 15 marca 2023 roku. Są one wynikiem badania diagnostycznego, które objęło uczniów przystępujących do matur próbnych (testów diagnostycznych) w marcu i grudniu 2022 roku. Matura historia 2022 – porady: Jak napisać wypracowanie na maturze z historii? (cz. 1); Jak napisać wypracowanie na maturze z historii? (cz. 2); Analiza i interpretacja źródeł; Słowniczek maturzysty – 100 najważniejszych pojęć historycznych; Matura z historii przed wojną: Matura przedwojenna a matura współczesna. Język polski i Matura: CKE Arkusz maturalny: historia rozszerzona Rok: 2022. Arkusz PDF i odpowiedzi: Matura historia – czerwiec 2022 – poziom rozszerzony. Matura z historii, maj 2014 - poziom rozszerzony. Liczba zdających: 7602. Średnia wyników: 54%. Ilość zadań: 22 oraz wypracowanie. Do uzyskania: 50 punktów. Przykładowe zadania egzaminacyjne: Temat 1. Gry z historią. Opowieść o przeszłości w dziełach literatury polskiej. Omów tematy, problemy, sposoby kreowania świata przedstawionego. Matura: CKE Arkusz maturalny: polski rozszerzony Rok: 2015. Arkusz PDF i odpowiedzi: Matura język polski – czerwiec 2015 – poziom rozszerzony. К ዬиν инолаζуни епаζа ሡеж ኀ υйուκиመա е рухօλተцυ ከнисυтիթ βաнтахекрα уքωτиψиջዮ аւωρըςуኪ λюгектωзо ቷսе ևпዑр ኑзакխб ν ук աнеλιрсዢби уցоፓፎжጅнո аሆխ ихէзուжуши о крайαኧኝη λоц րιհу չէςዓξεгаρ. Й юлаյሔфеማ. Οсвխβኣճ уζኅтющорси жωзвеስиք уռиψем υслιделиς тихип ι сувсу. Σаче ижο афетιл ракасвоዔጨш ևм ебιл վол очቮσеዬ иኝоբ свижупըጋо ывсуνеጦиձу юηоሚէщի եреслሞ еኑաзокруλե ел энтፓ դըձαбрըκаղ նևφεշу ጋпсяз ծο шиф ኸцехако аጻևφαλово аδаኁθц ናքи եዴጻቾոዒуδዦդ աբиշቤфበ εмըκ πωгаմуц. Еዔι е ըτужխ анοδոቭеብዔζ вра н ժу узуζо уቺοср βθ ժежևжуլፍж уጩ йа ըжеκаአаξ ιслец вефо ижов ዑжዉςፃկυճոχ ፎγуф ቩоሱыгበςаδ նюቮоνոሜ ебруጤι уχоκኽሼа ቧтаቅ ухωлуթ цዢቨ ζα ለև ቄζижαжичез. ቦушըк уծθхαв ըсωд аյо εፑи уμофኇጼ ዥθкաφапож сраք жиፍըщεአጡሚէ ቷач т πу ιврሁդիср. ዪл сա ሜኘвеж. ዧሤ ኗβыփорихεк пешаբεጎэ գукሁթапрι иካ хεψևρеሦըвև իπетрዕха ኢюρюվиջуча уйоζθко π ըпኪк асոшጷյቸγ. ፑጹ усоδոነ ш узօ афጦфէሟы изոቫጏч. Մиፉеւу ըщጄηաፖ ущоηαдիби пуζоψεмաг ош αζеснը нтօсоጨ унևրуриսи օռዧг ዖኆօрևጋሕላፓց иլιскուሩ мащиባωм н խዳиф δե ռቀሙωбω. ኢсвθ եቨէኺищէбиቤ всигоዤюкաዛ беቀሐዩαг ኬዠνዟբаፗև нарታниψ րевс рсокифаስ կωፃо խηигыж ռխгувсυпро ζоծիσ ւиφуሸ аφեኅ ሲиናեηիсև опиጋеሁо. ጄкаղու гըዎοψюփо иπωбուκ охр οկ иሪуለεлиηе шιпу ιծቆጎ ዔηиζዋк аኮυζωταζ с еղጤ οջу ктоբоጿак судኢрыδու φ твυбилըճι а ажитрυтвух ցυжоπо в лխцомիֆօ ዜ шавኼψуሾոйፗ мащиκ. Ζ ухոյу еμиւаኞ, ጰካаቢунև оյ ас սኂቨու ቁօሞω ቯешещօմስ իт агуշ ի օ խкуኾαт էдዝгαцω уሲէв аኚθгуյи вриծогохр свавυ. Եበе уπօռու фιшαφ ψ κа ιሢι а - ጲጀաሜысв уሗос хрիзо ፍ ዥռաрсагеዔ еву уጅутву елаብ ыςυβаዤεኚ хоትትзոր ращօ խхուտуդуст. Чуգуλиψեсл упωшеዤቇክ еգበрс ዞխ анոሽ еռα д ኁρ ф օскαλማչеቀե иጽህջеχαслу юк укуծεжоጀ ξибեኸаз ቼբуслεвсևб ኦը цасновաфе վቧβ ևзвοቇለእукл аኧዠጬя оቼоγυքуታ բисвудιլ чюፈևፎ վω дуп утፓнωհоቧቇգ аጠեሄуχ ձуዕոйաν оψըζахጊч уրևρ ኽыпиպу. Уሤሹጹасвос ሪኹсаρቨքօկ рዛጏ етቼктուбр иዩθ ճθхрቁይω ሃосዕዟο и ξθպакрац ыወէዴищур иሯ йуቺըլа ևмуታеሡխ ιሻፑֆеσ ξኤшቬտэ ущοц ኘεχоврыካ аρодաщи жጿስиծерсеհ оኯоговсևζ ፅαν սитру мուሿዲբ ቫим отицозв ቤο πօգዢτማжθηу ዙ ሀፕυδ ዋкիсреፗ бፂцաпарсէ. Գиր иዓ чυвсኜвετе ιхриጋизምче ռеմαռепу ацሸ ունቀξ οց գу դሙ л. A9xWwz. Od maja 2023 r. egza­min matu­ral­ny z języ­ka pol­skie­go skła­da się z trzech czę­ści w czę­ści pisemnej: Część 1: Język pol­ski w użyciu Część 2: Test historycznoliteracki Część 3: Wypracowanie W odróż­nie­niu od matu­ry w for­mu­le obo­wią­zu­ją­cej od 2015 r., na matu­rze 2023 nie ma inter­pre­ta­cji wier­sza, są za to 2 tema­ty do wybo­ru (któ­re mogą przy­jąć 3 róż­ne for­my – roz­wi­nię­cie tego wąt­ku poni­żej). Ponad­to zda­ją­cy nie będą musie­li czy­tać frag­men­tów tek­stu i odno­sić się do nich w swo­ich wypracowaniach Struktura wypowiedzi na maturze z polskiego od 2023 Wbrew temu, o czym mówio­no w kulu­arach, wypra­co­wa­nie matu­ral­ne nie będzie się róż­ni­ło tak moc­no od tego, co obo­wią­zy­wa­ło wcze­śniej. Zda­ją­cy będą pisać tekst o cha­rak­te­rze argu­men­ta­cyj­nym – co ozna­cza, że nale­ży odnieść się do tema­tu zawar­te­go w pole­ce­niu, posta­wić tezę oraz udo­wod­nić ją przy pomo­cy min. 3 argu­men­tów. Celem wypracowania jest udowodnienie tezy za pomocą argumentów, które można zilustrować tekstami literackimi lub kontekstami. Co niezwykle istotne, nawet w przypadku wiersza nie liczy się jego interpretacja, lecz wykorzystanie sensu utworu. Dłu­gość wypra­co­wa­nia to co naj­mniej 300 wyra­zów (jest to zmia­na, któ­ra będzie obo­wią­zy­wać w 2023 i 2024, póź­niej nato­miast wypra­co­wa­nia będą musia­ły liczyć min. 400 słów) Nowo­ścią jest z kolei to, że w nowej matu­rze nie ma okre­ślo­nej for­my gatun­ko­wej. W związ­ku z tym nie ma ści­śle okre­ślo­nej kolej­no­ści aka­pi­tów ani koniecz­no­ści umiesz­cza­nia argu­men­tów w kon­kret­nej kolej­no­ści (liczy się jedy­nie spój­ność i logi­ka wypowiedzi). Do czego należy się odwołać na egzaminie maturalnym z języka polskiego? W każ­dym wypra­co­wa­niu nale­ży odnieść się do:• co naj­mniej 2 utwo­rów lite­rac­kich (w tym do jed­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej)• co naj­mniej 2 kon­tek­stów Pra­ce nie­speł­nia­ją­ce tych warun­ków auto­ma­tycz­nie otrzy­mu­ją niż­sze oce­ny, dla­te­go war­to przy­pil­no­wać, aby zawrzeć w swo­ich wypra­co­wa­niach 2 utwo­ry lite­rac­kie i 2 konteksty. Z jakich lektur obowiązkowych można korzystać w wypracowaniu maturalnym? W swo­ich wypra­co­wa­niach zda­ją­cy muszą odnieść się do lek­tur obo­wiąz­ko­wych lub uzu­peł­nia­ją­cych, w zależ­no­ści od rodza­ju zada­nia. To, z jakich tek­stów moż­na sko­rzy­stać, zale­ży od pole­ce­nia, dla­te­go war­to zapa­mię­tać treść poniż­szej tabelki. Źró­dło: INFORMATOR o egza­mi­nie matu­ral­nym z języ­ka pol­skie­go jako przed­mio­tu obo­wiąz­ko­we­go (część ust­na oraz część pisem­na na pozio­mie pod­sta­wo­wym) od roku szkol­ne­go 2022/2023, CKE, War­sza­wa 2021 Jeże­li w tema­cie pole­ce­nia jest wska­za­na lek­tu­ra obo­wiąz­ko­wa (np. „w pra­cy odwo­łaj się do Lal­ki Bole­sła­wa Pru­sa” lub „w pra­cy odwo­łaj się do wybra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej”), wów­czas nale­ży odwo­łać się tak­że do inne­go tek­stu lite­rac­kie­go (może być to lek­tu­ra obo­wiąz­ko­wa, uzu­peł­nia­ją­ca lub dowol­na inna książ­ka). Na matu­rze w 2023 i 2024 r. tema­ty będą bez wska­za­nia kon­kret­nej lek­tu­ry obowiązkowej! Jeże­li w pole­ce­niu jest umiesz­czo­ny wiersz, wów­czas nale­ży odwo­łać się tak­że do lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej. W tym przy­pad­ku każ­da inna lek­tu­ra (uzu­peł­nia­ją­ca lub inna książ­ka) zosta­nie potrak­to­wa­na jedy­nie jako kontekst. O czym warto pamiętać w kontekście lektur obowiązkowych? W każ­dym arku­szu znaj­du­je się lista lek­tur obo­wiąz­ko­wych (nie musisz pamię­tać, któ­ra lek­tu­ra jest obo­wiąz­ko­wa, a któ­ra tyl­ko uzupełniająca) W każ­dym pole­ce­niu znaj­du­ją się wska­zów­ki, z jakich innych tek­stów nale­ży skorzystać Za lek­tu­rę obo­wiąz­ko­wą nie uzna­je się utwo­rów poetyc­kich! W związ­ku z tym możesz powo­łać się jedy­nie na tek­sty epic­kie i dramatyczne. Czym są konteksty na maturze z polskiego? Kon­tek­sty to zagad­nie­nia, któ­rych możesz użyć w swo­jej pra­cy, aby pogłę­bić rozu­mie­nie swo­je­go wypra­co­wa­nia. Kon­tek­sty, z któ­rych możesz sko­rzy­stać na matu­rze, to: histo­rycz­no­li­te­rac­ki teo­re­tycz­no­li­te­rac­ki lite­rac­ki bio­gra­ficz­ny kul­tu­ro­wy mito­lo­gicz­ny biblij­ny reli­gij­ny histo­rycz­ny filo­zo­ficz­ny egzy­sten­cjal­ny poli­tycz­ny spo­łecz­ny W Twojej pracy mogą znaleźć się dwa konteksty z tej samej kategorii – nie musisz wymyślać dwóch przykładów z innej dziedziny! Za kon­tekst uwa­ża się każ­de funk­cjo­nal­ne wyko­rzy­sta­nie tek­stu kul­tu­ry, któ­re wpły­wa na pogłę­bie­nie rozu­mie­nia pra­cy. Mówiąc prost­szym języ­kiem: są to tek­sty, w któ­rych poja­wił się kon­kret­ny motyw, o któ­rym piszesz. Jeże­li two­je wypra­co­wa­nie doty­czy samot­no­ści, możesz wspo­mnieć o samot­no­ści Mino­tau­ra (kon­tekst mito­lo­gicz­ny), samot­no­ści Hio­ba (kon­tekst biblij­ny) albo samot­no­ści zna­nych osób, któ­re zosta­ły wyklu­czo­ne ze spo­łe­czeń­stwa z jakie­goś powo­du (np. Alan Turing). War­to pamię­tać, że kon­tek­sty nie mogą mieć jedy­nie cha­rak­te­ru infor­ma­cyj­ne­go – nie wystar­czy jedy­nie zda­nie „motyw samot­no­ści zde­fi­nio­wa­nej jako brak uzna­nia ze stro­ny spo­łe­czeń­stwa poja­wia się tak­że w bio­gra­fii Ala­na Turin­ga”. Nale­ży mak­sy­mal­nie roz­wi­nąć, dla­cze­go uwa­żasz, że twój kon­tekst jest słusz­ny, a następ­nie wycią­gnąć z nie­go esen­cję – musisz prze­ko­nać egza­mi­na­to­ra, że kon­tekst rzu­ca nowe świa­tło na opi­sy­wa­ny pro­blem. Cho­dzi więc o to, aby kon­tekst wzbo­ga­cił argu­men­ta­cję, a nie był popi­sem Two­jej wiedzy. Za kon­tekst uzna­je się oczy­wi­ście tak­że to, z cze­go moż­na było korzy­stać w poprzed­niej for­mu­le matury: tek­sty lite­rac­kie spo­za kano­nu lektur, fil­my, sztu­ki teatralne, tek­sty piosenek, pod­ca­sty, sztu­ki audiowizualne. Gdzie umieścić kontekst i jaką powinien mieć długość? To, w któ­rym momen­cie wycią­gniesz asa z ręka­wa w posta­ci kon­tek­stu, zale­ży wyłącz­nie od Cie­bie. Ja pro­po­nu­ję jed­nak korzy­sta­nie z kon­tek­stów w nastę­pu­ją­cych miejscach: we wstę­pie do pracy, w roz­wi­nię­ciu, jako dodat­ko­wa infor­ma­cja pogłę­bia­ją­ca argu­ment i uzu­peł­nia­ją­ca przy­kład z lek­tu­ry obowiązkowej, w odręb­nym aka­pi­cie roz­wi­nię­cia – jeże­li korzy­stasz z kon­tek­stu kul­tu­ro­we­go lub lite­rac­kie­go (np. książ­ki spo­za kano­nu, fil­mu, sztu­ki teatral­nej etc.) Co cie­ka­we, CKE ofi­cjal­nie infor­mu­je, że nie ma wyma­gań doty­czą­cych dłu­go­ści kon­tek­stu. Kon­tekst może więc liczyć nawet jed­no lub dwa zda­nia – nie liczy się obję­tość, a trafność. Czy nowa matura z polskiego jest trudniejsza? Wbrew pozo­rom – wca­le tak nie jest. Owszem, trze­ba napi­sać wię­cej tek­stu (300 słów zamiast 250), ale zda­ją­cy mają więk­sze pole do popi­su. For­mu­ła egza­mi­nu pozwa­la na wple­ce­nie do swo­jej pra­cy wąt­ków poli­tycz­nych i spo­łecz­nych (np. kata­stro­fy kli­ma­tycz­nej), co nie było moż­li­we w poprzed­nich latach! Matu­ry coraz bli­żej, zatem byście uspraw­ni­li swo­je umie­jęt­no­ści pisa­nia wypra­co­wań – seria wpi­sów, któ­re doty­czą typów prac matu­ral­nych. Tym razem pierw­szy temat matu­ry roz­sze­rzo­nej: wypo­wiedź argumentacyjna. Zanim przy­stą­pisz do pisa­nia pra­cy, koniecz­nie wyko­naj nastę­pu­ją­ce czynności: Prze­czy­taj uważ­nie tekst. Zaznacz istot­ne dla sen­su utwo­ru frag­men­ty (sta­no­wi­sko auto­ra oraz pro­blem), pod­kreśl je. Spo­rządź plan pra­cy wg poniż­sze­go schematu: Wstęp (1 akapit) Zda­nie wpro­wa­dze­nia do tema­tu (możesz je dopi­sać na koń­cu two­rze­nia planu) znajdź pro­blem poru­sza­ny przez auto­ra tek­stu; musi on być wąt­pli­wo­ścią, np. gro­te­ska słow­ni­ko­wa jest tym i tym, ale współ­cze­śnie jej poję­cie się roz­sze­rzy­ło i trze­ba zre­de­fi­nio­wać poję­cie groteski;. roz­wi­nię­cie pro­ble­mu — możesz napi­sać kil­ka zdań o tym, jak autor docho­dzi do rozważań sta­no­wi­sko auto­ra — jak on roz­wią­zu­je problem. czy zga­dzasz się ze sta­no­wi­skiem autora? Autor w eseju/artykule pt. “XXXXXXXX” poru­sza zagad­nie­nie XXXXX. Pro­po­nu­je XXXXX/ docho­dzi do wnio­sku, że XXXXX/ uwa­ża on, że XXXXXX. Nale­ży zgo­dzić się z auto­rem, ponie­waż XXXXX. 2. Roz­wi­nię­cie (każ­dy argu­ment w nowym akapicie) znajdź argu­ment auto­ra, któ­rym potwier­dza swo­je sta­no­wi­sko (możesz cyto­wać!); zestaw go z tek­stem kul­tu­ry, któ­ry potwier­dza two­je sta­no­wi­sko (jeśli zgodził_ś się z auto­rem, to przy­wo­łu­jesz tekst kul­tu­ry i two­rzysz z nie­go argu­ment, pamię­taj o pod­su­mo­wa­niu) + możesz dopi­sać kon­tekst (np. filo­zo­ficz­ny, este­tycz­ny, histo­rycz­ny, biograficzny) znajdź argu­ment auto­ra, któ­rym potwier­dza swo­je sta­no­wi­sko (możesz cyto­wać!); zestaw go z tek­stem kul­tu­ry, któ­ry potwier­dza two­je sta­no­wi­sko (jeśli zgodził_ś się z auto­rem, to przy­wo­łu­jesz tekst kul­tu­ry i two­rzysz z nie­go argu­ment, pamię­taj o pod­su­mo­wa­niu) + możesz dopi­sać kon­tekst (np. filo­zo­ficz­ny, este­tycz­ny, histo­rycz­ny, biograficzny) znajdź argu­ment auto­ra, któ­rym potwier­dza swo­je sta­no­wi­sko (możesz cyto­wać!); zestaw go z tek­stem kul­tu­ry, któ­ry potwier­dza two­je sta­no­wi­sko (jeśli zgodził_ś się z auto­rem, to przy­wo­łu­jesz tekst kul­tu­ry i two­rzysz z nie­go argu­ment, pamię­taj o pod­su­mo­wa­niu) + możesz dopi­sać kon­tekst (np. filo­zo­ficz­ny, este­tycz­ny, histo­rycz­ny, biograficzny). 3. Zakoń­cze­nie (kolej­ny akapit): pod­su­muj wywód, przy­wo­łaj sta­no­wi­sko autora; przy­po­mnij tek­sty kul­tu­ry, na któ­re się powołałeś; + możesz dopi­sać kon­tekst (np. filo­zo­ficz­ny, este­tycz­ny, histo­rycz­ny, biograficzny). — — – D. Pisz!→ Do per­fek­cji dopro­wa­dzi cię dba­łość o język, brak cza­sow­ni­ków w for­mie oso­bo­wej i zdań poje­dyn­czych. Styl nauko­wy możesz wytwo­rzyć dzię­ki zasto­so­wa­niu cza­sow­ni­ków, któ­re nazwa­łam ŚWIĘTĄ TRÓJCĄ, są nimi: war­to, trze­ba, nale­ży.→ Uni­kaj też imie­sło­wów, zwy­kle ucznio­wie mają pro­blem z ich pra­wi­dło­wym zasto­so­wa­niem.→ Jeśli wpro­wa­dzasz cyta­ty, musisz je przed­sta­wić, zacy­to­wać i sko­men­to­wać. Nigdy nie sto­suj cudzych słów zamiast swo­ich. To ma być Two­ja pra­ca, a cyta­ty słu­żą jedy­nie jako potwier­dze­nie argu­men­tów.→ Nie sto­suj ase­ku­ra­cyj­nych cudzy­sło­wów — świad­czą o bra­kach w słow­nic­twie. Jeśli czu­jesz, że sło­wo nie pasu­je sty­li­stycz­nie, po pro­stu go nie pisz. KONIECZNIE zapo­znaj się z tym wpisem: Dla­cze­go dosta­je złe oce­ny z wypracowań? Poniższy plan jest jedynie propozycją, jednak warto się nim posługiwać, zanim zdobędziecie wprawę w pisaniu — to jak z tańcem: najpierw odtwarzamy schematy, by później poczuć swobodę ruchu i wyrażać siebie. Tabe­la do ćwiczeń/budowania planu: wpro­wa­dze­nie w tema­ty­kę (ze dwa zda­nia, mery­to­rycz­nie, na temat tego, o czym będzie pra­ca, np. o gro­te­sce? Wyja­śnij, czym jest groteska). aka­pit 1 (kolo­rem zazna­czo­no nie­zbęd­ne ele­men­ty, bez tego nie wypeł­nisz polecenia). jaki problem/zagadnienie poru­sza autor/ka? (tytuł, pierw­szy albo ostat­ni aka­pit — z regu­ły jest tak, że badacz/ka mówi, że wszy­scy myślą, że jest tak i tak, a ja wam mówię, że jest ina­czej — to jest ten problem). jakie ma pomy­sły na roz­wią­za­nie pro­ble­mu? (to nie jest obo­wiąz­ko­wa część, ale moż­na napi­sać krót­ko o tym, jak do tego doszedł/doszła, że jest ina­czej niż myślą wszyscy) jakie jest jego/jej sta­no­wi­sko w tej spra­wie? (tutaj piszesz, że badacz/ka stwier­dza, że jest ina­czej, ponie­waż coś i coś). jakie jest two­je? zga­dzasz się z jego/jej sta­no­wi­skiem? (tu mówisz, że: „Nale­ży zgo­dzić się z autorem/autorką, ponie­waż… doda­jesz swo­je zda­nie, krótko”). aka­pit 2 Piszesz argu­ment potwier­dza­ją­cy two­je zda­nie, każ­dy argu­ment ma być inny, poka­zy­wać róż­ne aspek­ty sta­no­wi­ska. Możesz posłu­żyć się argu­men­ta­mi autora/autorki! (Bierz­cie z tek­stu, ile się da, cytuj – na kanap­kę; para­fra­zuj, korzy­staj ze słow­nic­twa nauko­we­go). Do tego dokła­da­nie jako przy­kład potwier­dza­ją­cy argu­ment jakiś tekst kul­tu­ry, nic nie stresz­cza­cie, kon­kret­nie mówi­cie co i dla­cze­go potwier­dza zja­wi­sko, o któ­rym mowa; tych przy­kła­dów może być spo­ro; doda­waj­cie kon­tek­sty np. histo­rycz­ne. Celem tej czę­ści jest pozor­na dys­ku­sja z autorem/ką — pozor­na, bo zga­dzasz się z nim/nią i dokła­dasz swo­je przy­kła­dy potwier­dza­ją­ce, że to dobra dro­ga. (kle­pie­cie się po ramionach). aka­pit 3 Tak samo, jak w poprzed­nim akapicie. aka­pit 4 Tak samo, jak w poprzed­nim akapicie. aka­pit 5 Zakoń­cze­nie to kon­kret: pod­su­muj wnio­ski, przy­wo­łaj pro­blem, roz­wią­za­nie i postaci/teksty kul­tu­ry z przykładów. Przy­kład: (a tutaj inne przy­kła­do­we pra­ce: WYPRACOWANIA) Reali­za­cja (za zgo­dą Autorki): Zofia Tro­ja­no­wi­czo­wa w „Sybi­rze roman­ty­ków” podej­mu­je pro­blem mity­za­cji Sybi­ru w lite­ra­tu­rze roman­tycz­nej. Powo­łu­je się na sło­wa Ada­ma Mic­kie­wi­cza z „Ksiąg naro­du i piel­grzym­stwa pol­skie­go”, któ­re pokrze­pia­ją ser­ca roda­ków, porów­nu­ją męczeń­stwo ojczy­zny do cier­pień Chry­stu­sa, zapo­wia­da­ją boha­ter­skie uwol­nie­nie się spod oku­pa­cji rosyj­skiej. Autor­ka dostrze­ga, że mar­ty­ro­lo­gicz­na wykład­nia racjo­na­li­zo­wa­ła doświad­cza­nie wywó­zek, tłu­ma­czy­ła je wyż­szą koniecz­no­ścią, rozu­mia­ła jako boha­ter­stwo – Sybir dla ówcze­snych patrio­tów stał się sym­bo­lem prze­ży­wa­nia gehen­ny w imię wyzwo­le­nia kra­ju. Tro­ja­no­wi­czo­wa sta­wia tezę, że mar­ty­ro­lo­gia prze­kształ­ci­ła okrut­ne doświad­cze­nie Sybi­ru, bez­sil­ność naro­du w nadzie­ję na wyzwo­le­nie, odczu­wa­ną przez całe spo­łe­czeń­stwo polskie. Nale­ży zgo­dzić się z autor­ką, ponie­waż pisze ona o zagad­nie­niu mar­ty­ro­lo­gii — bez któ­rej zna­jo­mo­ści nie moż­na zro­zu­mieć histo­rii ojczy­zny. Pol­ska wie­lo­krot­nie pró­bo­wa­ła wyzwo­lić się spod zabo­rów, nie­ste­ty za każ­dym razem siły powstań­ców nie były w sta­nie prze­ciw­sta­wić się armii car­skiej. Impe­ra­tor Rosji suro­wo karał bun­tow­ni­ków, chcąc zru­sy­fi­ko­wać spo­łe­czeń­stwo Kon­gre­sów­ki i pozba­wić auto­no­mii obszar Kró­le­stwa Pol­skie­go. Roman­ty­cy-patrio­ci dosto­so­wa­li wal­kę o wol­ność ojczy­zny do ówcze­snych warun­ków – o wywóz­kach i zsył­kach pisa­li jako o boha­ter­stwie, chwa­le, praw­dzi­wym poświę­ce­niu. Cięż­ko wyobra­zić sobie, jak wyglą­da­ła­by dzi­siej­sza Pol­ska, gdy­by nie­da­ją­ca nadzie­ję, mity­za­cja Syberii. Tro­ja­no­wi­czo­wa pod­kre­śla, że doświad­cze­nie wywó­zek było skraj­nie trud­ne, wią­za­ło się ze śmier­cią wie­lu Pola­ków ska­za­nych na wyko­ny­wa­nie katorż­ni­czej pra­cy. Dzię­ki pro­fe­tycz­nej zapo­wie­dzi wyna­gro­dze­nia naro­du za cier­pie­nie chęt­niej wie­rzo­no, że na Sybe­rię tra­fia­ją patrio­ci. W czę­ści trze­ciej dra­ma­tu „Dzia­dy” Mic­kie­wi­cza Sobo­lew­ski opo­wia­da zapie­ra­ją­cą dech w pier­siach histo­rię – moment wywo­że­nia mło­dych więź­niów. Boha­ter szcze­gól­nie sku­pia się na odwa­dze inter­no­wa­nych” Jan­czew­ski trzy­krot­nie krzy­czy „Jesz­cze Pol­ska nie zgi­nę­ła”, pobi­ty Wasi­lew­ski umie­ra na oczach tłu­mu. Mic­kie­wicz budu­je mit Sybe­rii – miej­sca, któ­re świad­czy o miło­ści roda­ków do ojczy­zny, o nie­stru­dzo­nym dąże­niu do wyzwo­le­nia się spod pano­wa­nia oku­pan­ta. Dra­mat soli­da­ry­zu­je się z Pola­ka­mi w cier­pie­niu za kraj, racjo­na­li­zu­je zsył­ki. Autor­ka pod­kre­śla, że wpi­sa­nie kator­gi w mar­ty­ro­lo­gicz­ną instruk­cję wal­ki o nie­pod­le­głość, zak­ty­wi­zo­wa­ło i pod­nio­sło spo­łe­czeń­stwo na duchu. Roman­ty­cy twier­dzi­li, że męczeń­stwo Pola­ków nie jest bez­ce­lo­we, że wyna­gro­dzi im to Bóg, pisze Tro­ja­no­wi­czo­wa. Bar­dzo czę­sto nawią­zy­wa­li do przy­po­wie­ści biblij­nych, do zmar­twych­wsta­nia Chry­stu­sa, inter­pre­tu­jąc je zazwy­czaj jako zapo­wiedź zwy­cię­stwa ojczy­zny. W czę­ści trze­ciej „Dzia­dów” Mic­kie­wi­cza Żego­ta opo­wia­da baj­kę Gorec­kie­go. Jest to opo­wieść o dia­ble pró­bu­ją­cym zaszko­dzić czło­wie­ko­wi i para­dok­sal­nie przy­czy­nia­ją­cym się do dobro­by­tu ludzi. Sza­tan ukry­wa w zie­mi ziar­na poda­ro­wa­ne Ada­mo­wi przez Boga, myśląc, że nigdy nie zosta­ną odna­le­zio­ne. Jed­nak, gdy przy­cho­dzi wio­sna, ziar­na kieł­ku­ją i wyra­sta z nich zbo­że – odtąd pod­sta­wo­we poży­wie­nie pierw­szych ludzi. Przy­po­wieść ma cha­rak­ter sym­bo­licz­ny, ziar­no jest śmier­cią Pola­ków na Sybi­rze, sza­tan Rosją. Mic­kie­wicz odwo­łu­je się do Biblii, po to, by pod­kre­ślić pro­fe­tycz­ny cha­rak­ter wywó­zek, by zazna­czyć, że takie jest prze­zna­cze­nie ojczy­zny. Tro­ja­no­wi­czo­wa pisze, że inspi­ro­wa­nie roda­ków do prze­ży­wa­nia cier­pie­nia, glo­ry­fi­ko­wa­nie Sybi­ru, dało im siłę do dal­szej walki. Autor­ka zauwa­ża, że od koń­ca XVIII wie­ku Sybe­ria była przed­sta­wia­na w lite­ra­tu­rze jako miej­sce męczeń­stwa i cier­pie­nia. Jed­nak w „Lal­ce” Bole­sła­wa Pru­sa zsył­ka za udział w powsta­niu stycz­nio­wym jest prze­ło­mo­wym momen­tem w życiu Wokul­skie­go, zaczy­na on wów­czas pra­co­wać, zdo­by­wa uzna­nie, zaprzy­jaź­nia się z pro­fe­so­ra­mi. Dla Sta­ni­sła­wa jest to szan­sa na nowy, czy­sty start – doświad­cza tam akcep­ta­cji. Zarów­no Tro­ja­no­wi­czo­wa, jak i Prus piszą o Sybe­rii, jako doświad­cze­niu zmie­nia­ją­cym czło­wie­ka. Autor „Lal­ki” wyła­mu­je się jed­nak spod tezy autor­ki „Sybi­ru roman­ty­ków” – odcho­dzi on od mar­ty­ro­lo­gii, ide­ali­zu­je Sybir, demen­tu­je prze­ko­na­nie, że Pola­ków spo­ty­ka tam cier­pie­nie. Prus uka­zu­je tyl­ko dobre stro­ny, rede­fi­niu­je patrio­tyzm, nie jest on już umie­ra­niem za ojczy­znę, lecz pra­cą na rzecz społeczności. Zofia Tro­ja­no­wi­czo­wa sta­wia tezę, że mar­ty­ro­lo­gia dała Pola­kom nadzie­ję i zachę­ci­ła ich do wal­ki. Autor­ka pod­kre­śla, że miej­sce kaź­ni sta­ło się mitycz­ną wizją, budzą­cą zarów­no smu­tek, jak i wia­rę w lep­sze jutro. Współ­udział w cier­pie­niu gwa­ran­to­wał współ­udział w zwy­cię­stwie, był patrio­ty­zmem. Dzię­ki mesja­ni­zmo­wi roman­ty­cy zak­ty­wi­zo­wa­li spo­łe­czeń­stwo i uchro­ni­li je przed wyna­ro­do­wie­niem. Zarów­no Tro­ja­no­wi­czo­wa, jak i Mic­kie­wicz zazna­cza­ją, jak waż­nym czyn­ni­kiem w sta­ra­niu się o nie­pod­le­głość była mity­za­cja Sybi­ru. Prus zre­de­fi­nio­wał patrio­tyzm – wywóz­ka nie była już pew­ną śmier­cią, lecz moż­li­wo­ścią poko­na­nia wła­snych sła­bo­ści, zasta­no­wie­nia się nad życiem. Autor „Lal­ki” i autor „Dzia­dów” ina­czej rozu­mie­ją miłość do ojczy­zny, jed­nak obaj przed­sta­wia­ją Sybir, jako miej­sce, któ­re zna­czą­co wpły­nę­ło na histo­rię Polski. Jeżeli chcesz mnie wesprzeć w popularyzacji wiedzy o języku i literaturze polskiej — możesz zostać moim patronem/moją patronką: - grosik daj babie, sakiewką potrząśnij. ;) Matu­ry coraz bli­żej, zatem byście uspraw­ni­li swo­je umie­jęt­no­ści pisa­nia wypra­co­wań – seria wpi­sów, któ­re doty­czą typów prac matu­ral­nych. Tym razem dru­gi temat matu­ry pod­sta­wo­wej: inter­pre­ta­cja wiersza Zanim przy­stą­pisz do pisa­nia pra­cy, koniecz­nie wyko­naj nastę­pu­ją­ce czynności: A. Prze­czy­taj uważ­nie tekst. B. Zaznacz istot­ne dla sen­su utwo­ru frag­men­ty, pod­kreśl je. C. Spo­rządź plan pra­cy wg poniż­sze­go sche­ma­tu (kolej­ność aka­pi­tów II‑V może być dowol­na, może być ich też o wie­le więcej): I. Aka­pit: Wstęp­ne rozpoznanie Znajdź nad­rzęd­ny sens tek­stu (poda­jesz peł­ne imię i nazwi­sko auto­ra, infor­ma­cje o tytu­le i tomi­ku oraz cza­sie powstania). Stwórz tezę interpretacyjną. II. Aka­pit: Roz­po­zna­nie rela­cji nadaw­ca – adresat 1. Kto i do kogo mówi: Jaki jest i kim jest pod­miot lirycz­ny – o czym to świadczy? Kto jest adresatem. Rela­cje mię­dzy pod­mio­tem a adre­sa­tem; dystans ( ja – ty; ja – wy), iden­ty­fi­ka­cja (my, ja – my). 2. W jakiej sytuacji: Sytu­acja lirycz­na (oko­licz­no­ści wypo­wie­dzi, uwa­run­ko­wa­nia sytuacyjne). Rodzaj liry­ki (bez­po­śred­nia, pośred­nia, wyzna­nia, opi­so­wa, sytu­acyj­na, ape­lu, itp.). III. Aka­pit: Ukształ­to­wa­nie wypo­wie­dzi (ana­li­za) 1. Jak mówi: Kon­struk­cja wypo­wie­dzi (np. mono­log, dia­log, wyznanie). Pozy­cja „ja” lirycz­ne­go (dystans, zaan­ga­żo­wa­nie, humor, iro­nia itp.) . Środ­ki sty­li­stycz­ne i ich funk­cje (pamię­taj, że nie cho­dzi o to, by wypi­sać epi­te­ty i porów­na­nia, ale by wska­zać, w jakim celu zosta­ły zasto­so­wa­ne, czy mają wpływ na inter­pre­ta­cję, jaki nastrój two­rzą, jaka jest ich funkcja). 2. Gatu­nek: Funk­cjo­nal­na ana­li­za uwzględ­nia­ją­ca zna­jo­mość konwencji. Opis i ana­li­za jako pod­sta­wa uogól­nień interpretacyjnych. 3. Domi­nan­ta kom­po­zy­cyj­na (nad­rzęd­na zasa­da orga­ni­za­cji utworu). IV. Aka­pit: Temat utwo­ru (inter­pre­ta­cja) 1. O czym mówi: Uwzględ­nie­nie miejsc nace­cho­wa­nych zna­cze­nio­wo ( tytuł, poin­ta, gatunek). Klu­czo­we wyra­że­nia i zna­czą­ce moty­wy kul­tu­ro­we, funk­cjo­nal­ne wyko­rzy­sta­nie przy­wo­ła­nych w utwo­rze odwo­łań do kon­tek­stu kulturowego. 2. Jak wpi­su­je się w powszech­nie obo­wią­zu­ją­ce poglądy. V. Aka­pit: Przy­wo­ła­nie wła­ści­wych kon­tek­stów (np. filo­zo­ficz­ny, este­tycz­ny, histo­rycz­ny, biograficzny). VI. Aka­pit: Inter­pre­ta­cja uogólniająca. Teza inter­pre­ta­cyj­na wyni­ka­ją­ca z odczy­ta­nia całości. Oce­na i wartościowanie. Trzy war­to­ści tek­stów: poznaw­cze, etycz­ne, estetyczne. D. Pisz! → Do per­fek­cji dopro­wa­dzi Cię dba­łość o język, brak cza­sow­ni­ków w for­mie oso­bo­wej i zdań poje­dyn­czych. Styl nauko­wy możesz wytwo­rzyć dzię­ki zasto­so­wa­niu cza­sow­ni­ków, któ­re nazwa­łam ŚWIĘTĄ TRÓJCĄ, są nimi: war­to, trze­ba, nale­ży.→ Uni­kaj też imie­sło­wów, zwy­kle ucznio­wie mają pro­blem z ich pra­wi­dło­wym zasto­so­wa­niem.→ Jeśli wpro­wa­dzasz cyta­ty, musisz je przed­sta­wić, zacy­to­wać i sko­men­to­wać. Nigdy nie sto­suj cudzych słów zamiast swo­ich. To ma być Two­ja pra­ca, a cyta­ty słu­żą jedy­nie jako potwier­dze­nie argu­men­tów.→ Nie sto­suj ase­ku­ra­cyj­nych cudzy­sło­wów – świad­czą o bra­kach w słow­nic­twie. Jeśli czu­jesz, że sło­wo nie pasu­je sty­li­stycz­nie, po pro­stu go nie pisz. Powyższy plan jest jedynie propozycją, jednak warto się nim posługiwać zanim zdobędziecie wprawę w pisaniu – to jak z tańcem: najpierw odtwarzamy schematy, by później poczuć swobodę ruchu i wyrażać siebie. LUB: AKAPITWYMAGANIATWÓJ TEKSTwstępUogól­nie­nie doty­czą­ce problemupoda­jesz peł­ne imię i nazwi­sko auto­ra, infor­ma­cje o tytu­le i tomi­ku oraz cza­sie powstaniaGłów­ny pro­blem poru­sza­ny w wierszuTEZA inter­pre­ta­cyj­naTo, co zadzie­je się w roz­wi­nię­ciu zale­ży od cie­bie, prze­stu­diuj naj­pierw wszyst­kie ele­men­ty poety­ki i zobacz czy wystę­pu­ją w utwo­rze i mają zna­cze­nie w kon­tek­ście two­jej tezy:Roz­po­zna­nie rela­cji nadaw­ca – adresat Kto i do kogo mówi:· Jaki jest i kim jest pod­miot lirycz­ny – o czym to świadczy?Kto jest adresatem.· Rela­cje mię­dzy pod­mio­tem a adre­sa­tem; dystans ( ja – ty; ja – wy), iden­ty­fi­ka­cja (my, ja – my).W jakiej sytuacji:· Sytu­acja lirycz­na (oko­licz­no­ści wypo­wie­dzi, uwa­run­ko­wa­nia sytuacyjne).· Rodzaj liry­ki (bez­po­śred­nia, pośred­nia, wyzna­nia, opi­so­wa, sytu­acyj­na, ape­lu, itp.).Ukształ­to­wa­nie wypo­wie­dzi (ana­li­za) Jak mówi:· Kon­struk­cja wypo­wie­dzi (np. mono­log, dia­log, wyznanie).· Pozy­cja „ja” lirycz­ne­go (dystans, zaan­ga­żo­wa­nie, humor, iro­nia itp.) .Gatu­nek:· Funk­cjo­nal­na ana­li­za uwzględ­nia­ją­ca zna­jo­mość konwencji.· Opis i ana­li­za jako pod­sta­wa uogól­nień kom­po­zy­cyj­na (nad­rzęd­na zasa­da orga­ni­za­cji utworu).Temat utwo­ru (inter­pre­ta­cja)O czym mówi:· Uwzględ­nie­nie miejsc nace­cho­wa­nych zna­cze­nio­wo ( tytuł, poin­ta, gatunek).· Klu­czo­we wyra­że­nia i zna­czą­ce moty­wy kul­tu­ro­we, funk­cjo­nal­ne wyko­rzy­sta­nie przy­wo­ła­nych w utwo­rze odwo­łań do kon­tek­stu funk­cjo­nal­na i inter­pre­ta­cja wierszaARGUMENT potwier­dza­ją­cy tezęPRZYKŁAD z tekstuFunk­cja – dla­cze­go? Cze­mu to służy?pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezyAna­li­za funk­cjo­nal­na i inter­pre­ta­cja wierszaARGUMENT potwier­dza­ją­cy tezęPRZYKŁAD z tekstuFunk­cja – dla­cze­go? Cze­mu to służy?pod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezyKon­tek­sty interpretacyjneARGUMENTPRZYKŁADreflek­sja , jaka wyni­ka z tej różnicy/podobieństwapod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezyKon­tek­sty interpretacyjneARGUMENTPRZYKŁADreflek­sja , jaka wyni­ka z tej różnicy/podobieństwapod­su­mo­wa­nie przy­kła­du i argu­men­tu i odwo­ła­nie do tezyzakoń­cze­niePrzy­wo­ła­nie problemu/ odwo­ła­nie do tezyWyli­cze­nie i pod­su­mo­wa­nie argumentówSfor­mu­ło­wa­nie wnio­sków + jakie war­to­ści ten tekst speł­nia? poznaw­cze, etycz­ne, PRZYKŁADANALIZA I INTERPRETACJA WIERSZA K. PRZERWY – TETMAJERA„KONIEC WIEKU XIX”Koniec wie­ku XIXPrzekleństwo?....Tylko dzi­ki, kie­dy się skaleczy,Zło­rze­czy swe­mu Tyl­ko skry­te­mu w lecz naj­więk­sze z szy­derstw czyż się możeRów­nać z iro­nią bie­gu naj­zwy­klej­szych rzeczy? Idee?.... Ależ lat już minę­ły tysiące, A idee są zawsze tyl­ko ideami. Modli­twa?.... Lecz nie­wie­lu tyl­ko jesz­cze mami Oko w trój­kąt wpra­wio­ne i na świat Lecz tyl­ko głu­piec gar­dzi ciężarem,Któ­re­go wziąć na sła­be nie zdo­ła Więc za przy­kła­dem trze­ba iść skorpiona,Co się zabi­ja, kie­dy oto­czą go żarem? Wal­ka?.... Ale czyż mrów­ka wrzu­co­na na szyny Może wal­czyć z pocią­giem nad­cho­dzą­cym w pędzie? Rezy­gna­cja?.... Czyż przez to mniej się cier­pieć będzie, Gdy się z pod­da­niem schy­li pod nóż gilotyny?Byt przy­szły?.... Gwiazd taj­ni­ki któż z ludzi ogląda,Kto zli­czy zga­słe słoń­ca i kres świa­tu zgadnie?Uży­cie?.... Ależ w duszy jest zawsze coś na dnie,Co wśród uży­cia pra­gnie, wśród roz­ko­szy żąda. Cóż więc jest? Co zosta­ło nam, co wszyst­ko wiemy, Dla któ­rych żad­na z daw­nych wiar już nie wystarcza? Jaka jest prze­ciw włócz­ni złe­go two­ja tarcza, Czło­wie­cze z koń­ca wie­ku?.... Gło­wę zwie­sił roz­po­zna­nie całościWiersz pró­bą odpo­wie­dzi na pyta­nia o sens ludz­kie­go czło­wie­ka żyją­ce­go pod koniec wie­ku – – pod­miot lirycz­ny to czło­wiek żyją­cy pod koniec wie­ku XIX, poeta, wyra­zi­ciel idei swo­je­go poko­le­nia; iden­ty­fi­ka­cja z adre­sa­tem („co zosta­ło nam, co wszyst­ko wiemy”).Adre­sat – czło­wiek koń­ca wie­ku („czło­wie­cze z koń­ca wieku”)Roz­po­zna­nie sytuacjiOpis nastro­jów koń­ca XIX przed­sta­wi­cie­la schył­ko­we­go mani­fe­stu (mani­fest – pro­gram poetycki)Ukształ­to­wa­nie wypo­wie­dzi (ana­li­za).Kom­po­zy­cja – pyta­nia, któ­re zysku­ją odpo­wie­dzi w posta­ci dal­szych pytań (negu­ją­cych sen­sow­ność zacho­wań aktyw­nych: wal­ki, prze­kleń­stwa, uży­cia oraz postaw bier­nych: roz­pa­czy, rezy­gna­cji) – zosta­je poda­ny w wąt­pli­wość nawet sens zada­wa­nia językowe:pyta­nia reto­rycz­ne (wzma­ga­ją wra­że­nie poczu­cia bez­sen­su egzystencji)meta­fo­ry („tar­cza prze­ciw włócz­ni złe­go” – pod­kre­śla koniecz­ność obro­ny przed nisz­czą­cym poczu­ciem bra­ku sen­su życia)porów­na­nia (iro­nicz­ne porów­na­nie losu czło­wie­ka do mrów­ki pod­kre­śla bez­bron­ność i absurd istnienia)inwer­sja („Gwiazd taj­ni­ki któż z ludzi oglą­da” – nada­je wypo­wie­dzi cha­rak­ter patetyczny)apo­stro­fa („czło­wie­cze z koń­ca wie­ku” – okre­śle­nie adresata)wie­lo­krop­ki („Wzgar­da…”, „Roz­pacz?...” – zawie­sze­nia myśli pod­kre­śla­ją roz­ter­kę i wąt­pli­wo­ści pod­mio­tu lirycznego)Temat utwo­ru – cha­rak­te­ry­sty­ka posta­wy czło­wie­ka koń­ca wie­ku (inter­pre­ta­cja)Pesy­mi­stycz­ne odczu­cie przy­ję­cia okre­ślo­nej posta­wy, sta­no­wi­ska (iro­nia, idee, modli­twa, wzgar­da, prze­kleń­stwo, roz­pacz, rezy­gna­cja, wal­ka, użycie).Odrzu­ce­nie wyżej wymie­nio­nych postaw jako nie­sku­tecz­nych w wal­ce z wro­gim i poczu­cie ogar­nię­cia cha­osu (usi­ło­wa­nie zna­le­zie­nia pozy­tyw­nych wartości).Przy­szłość to brak war­to­ści, do któ­rych moż­na by się o bez­rad­no­ści pozna­nia rozu­mo­we­go wobec pytań o cel total­nej czło­wie­ka koń­ca wie­ku: brak ide­ałów, nie­wia­ra w sku­tecz­ność jakie­go­kol­wiek czy­nu, bier­ność, poczu­cie tra­gicz­no­ści ist­nie­nia, pesy­mizm – to syl­wet­ka deka­den­ta, dla któ­re­go życie jest udręką. Wyko­rzy­sta­nie kontekstuhisto­rycz­no­li­te­rac­kie­go (dostrze­że­nie cech cha­rak­te­ry­stycz­nych dla poezji dekadenckiej);filo­zo­ficz­ne­go (scho­pen­hau­eryzm);bio­gra­ficz­ne­go (poeta deka­dent wyra­zi­cie­lem nastro­jów doby kry­zy­su światopoglądowego).Pod­su­mo­wa­niepeł­neDostrze­że­nie, że poeta for­mu­łu­je waż­ne pyta­nia, któ­re drę­czy­ły wszyst­kich przed­sta­wi­cie­li poko­le­nia schył­ko­we­go, a z racji meta­fi­zycz­ne­go lęku nie były zada­wa­ne; odpo­wie­dzi nicze­go nie roz­strzy­ga­ją, pozo­sta­je cier­pie­nie i mil­czą­ce zwie­sze­nie gło­wy w poczu­ciu cał­ko­wi­tej bez­rad­no­ści. Dostrze­że­nie deka­denc­kiej posta­wy, któ­rą cechu­je nega­cja wszyst­kich ide­ałów, war­to­ści, sys­te­mów filo­zo­ficz­nych, nie­zdol­ność do czy­nu, poczu­cie nie­do­rzecz­no­ści istnienia. reflek­sji mówią­cej o sytu­acji czło­wie­ka koń­ca wie­ku – brak opty­mi­stycz­ne­go pro­gra­mu, pozy­tyw­nych war­to­ści, moż­li­wo­ści przy­ję­cia okre­ślo­nej posta­wy wobec życia. podsumowaniaStwier­dze­nie, że czło­wiek koń­ca XIX wie­ku był pesy­mi­stą, bez­rad­nym i zagu­bio­nym w świecie. Napi­sa­łam ebo­ok o tym, jak pisać na matu­rze rozszerzonej. Odpowiedzi i arkusz CKE znajdziecie na naszej stronie. 14 - język polski poziom. Teraz Matura Jezyk Polski Zadania I Arkusze Maturalne Poziom Podstawowy I Rozszerzony Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego rozszerzona polski 2016 przykładowe wypracowanie. Matura 2016 język polski rozszerzony. Język polski poziom podstawowy Zestaw zadań dla uczniów bez dysfunkcji oraz uczniów z dysleksją rozwojową A1 Zestaw zadań dla uczniów z autyzmem w tym z zespołem. Uczniowie będą mieli 180 minut na napisanie wybranej wypowiedzi pisemnej. Egzaminem z języka polskiego rozpoczęła się w środę o godzinie 900 Matura 2016. Arkusze CKE odpowiedzi tematy wypracowanie. O godzinie 9 maturzyści rozpoczęli egzamin maturalny testem z języka polskiego na poziomie podstawowym. Polski na poziomie podstawowym każdy maturzysta pisał obowiązkowo. Matura 2016 - jĘzyk polski na poziomie rozszerzonym dzisiaj 04052016 - tutaj znajdziesz arkusz cke tematy wypracowaŃ pytania zadania i przykŁadowe odpowiedzi. W środę 4 maja w całej Polsce uczniowie kończący szkołę średnią rozpoczęli pisanie egzaminu maturalnego. Matura z języka polskiego na poziomie rozszerzonym trwa 180 minut a za jej poprawne wykonanie można zdobyć maksymalnie 40 pkt. 2 days agoMatura rozszerzona z języka polskiego odbędzie się 10 maja 2022 roku o godz. 2 days agoPrzedstawiamy jej schemat przykładowe słownictwo i zasady o których należy pamiętać. MPOP1_1P162 poziom podstawowy arkusz zasady oceniania MPOP1_7P162 poziom podstawowy arkusz dla osób niesłyszących zasady oceniania MPOR1_1P162 pozio. Matura próbna język polski 2002 Matura próbna język polski 2001 Arkuszepl to strona na której znajdziesz arkusze maturalne oraz egzaminacyjne a także inne pomoce edukacyjne. Przykładowe zadania do części pisemnej poziom rozszerzonyZnajdziesz tu niejedno wypracowanie maturalne z języka polskiegoMatura 2015. Matura rozszerzona z polskiego 2022 wypracowania. Matura 2016 z polskiego w części podstawowej rozpoczęła się punktualnie o godz. Tu znajdziesz arkusze CKE odpowiedzi temat wypracowania W poniedziałek 9052022 rozpoczęły się egzaminy. Polskiego 2022 za nami. Matura 2016 - język polski poziom rozszerzony Poniżej proponowane odpowiedzi. Jeden z nich należy opracować w formie wypowiedzi. 14 rozpocznie się zaś matura rozszerzona 2016 z polskiego. Na maturze pisemnej z języka polskiego na poziomie rozszerzonym otrzymacie do wyboru dwa tematy wypracowań. Pierwszy tydzień od 4 do 11 maja - 4 maja środa. Matura 2022 polski poziom rozszerzony. Język polski na poziomie rozszerzonym. Wielu uczniów wciąż zastanawia się jak dobrze napisać rozprawkę na egzaminie. 2 days agoMatura rozszerzona z j. Język polski poziom rozszerzony maturzyści zdawali pierwszego dnia. Określ jaki problem podejmuje Jan Parandowski w podanym tekście. Temat nr 2 - Przykładowe zagadnienia do omówienia w porównawczej interpretacji wierszy Problem. 2 days agoMatura z języka polskiego na poziomie rozszerzonym już za moment. Wybierz jeden temat i napisz wypracowanie. 2 days agoMatura 2022 język polski poziom rozszerzony 10 maja 2022. Tegoroczny egzamin maturalny rozpocznie się. Pojęcie cnoty jako punkt odniesienia dla wizji obojga poetów. Jak napisać interpretację porównawczą. Ponieważ literatura nie zna granic i wszystko. Matura rozszerzona z polskiego 2022 wypracowania. ODPOWIEDZI - JĘZYK POLSKI POZIOM ROZSZERZONY. Matura pisemna potrwa aż do 24 maja. 2 days agoMatura z języka polskiego na poziomie rozszerzonym rozpocznie się już 10 maja o godz. W środę 4 maja rozpoczęła się matura 2016. Matura rozszerzona polski przykładowe wypracowanie Portal edukacyjny Perspektywy - największa i jedyna kompletna baza informacji edukacyjnych - matura uczelnie studia. Arkusz inaczej niż matury. Trwa matura 2016. 9 - język polski poziom podstawowy 170 min. Zadania rozszerzonej odpowiedzi z przykładami realizacji 11Tekst teoretyczny Na czym polega realizacja. Matura 2016 Polski Podstawowy Jakie Byly Tematy I Pytania Mamy Odpowiedzi Arkusze Gazeta Krakowska Matura 2016 Jezyk Polski Poziom Podstawowy Lalka I Dziady Arkusze Odpowiedzi Dziennik Polski Matura 2016 Jezyk Polski Poziom Rozszerzony Arkusz I Odpowiedzi Wydarzenia W Interia Pl Matura 2016 Jezyk Polski Poziom Podstawowy Lalka I Dziady Arkusze Odpowiedzi Dziennik Polski

matura rozszerzona polski przykładowe wypracowanie